Skip to content
Embriotransafer je završnica i jedan od srećnijih dana svih parova koji prolaze kroz proceduru vantjelesne oplodnje. Obično se dešava 3 do 5 dana nakon aspiracije jajne ćelije, tj. poslije perioda u kom se embrion razvija do trodnevnog ili blastociste. Procedure u klinikama su uglavnom iste, uz neke minimalne razlike koje opet zavise i od samog para, tj. žene koja prolazi kroz proceduru.
Šta očekivati prije, na dan i poslije embriotransfera?
Na dan aspiracije jajne ćelije, žena počinje uzimati progesteron, kako bi se materica pripremila za implantaciju embriona. Embrioni se idealno prenose u matericu 5. dana (ili rjeđe 6. dana) njihovog razvoja. U tom slučaju je potrebno 9 dana dok nivoi β-hCG (beta humanog korionskog gonadotropina) ne postanu dovoljno visoki da se otkriju u krvotoku, tj. da se može uraditi test iz krvi na trudnoću. Ovih 9 dana može izgledati kao najduže čekanje u vašem životu, to vrlo dobro znamo. Međutim, nakon transfera embriona, bitno je da znate da ste učinili sve što je bilo moguće da ostvarite trudnoću.
Embrioni se u matericu prenose veoma lako i brzo, uz pomoć tankog katetera. Proces je potpuno bezbolan.
Vrijeme poslije embriotransfera dan po dan (blastocista)
Dan br. 1: Blastocista u razvoju počinje izlaziti iz membrane i ćelije nastavljaju da se dijele i povećavaju tokom ovog procesa.
Dan br. 2: Blastocista nastavlja da se razvija i počinje da se vezuje za sluznicu materice, što je jedan od najvažnijih dijelova procesa.
Dan br. 3: Blastocista se veže dublje u sluznicu materice i počinje implantacija. Sasvim je normalno da u ovo vrijeme doživite manje krvarenje ili mrlje, ali to nije razlog za zabrinutost.
Dan br. 4: Blastocista napreduje još dublje u matericu i počinje se “hraniti” krvotokom endometrijuma. Neke žene imaju pojačano krvarenje u ovoj fazi, ali ako ono i izostane, to nikako ne znači da nije bilo uspješno.
Dan br. 5: Implantacija se smatra završenom, a embrion se i dalje razvija. Ćelije se dijele na one koje će stvoriti placentu i one koje će formirati fetus.
Dan br. 6: Ćelije placente počinju da luče β-hCG, koji ulazi u krvotok. Ovaj hormon izaziva lučenje progesterona kako bi obogatio matericu i podržao fetus u razvoju.
Dan br. 7: Fetus nastavlja da raste i što više raste posteljica, to se više β-hCG izlučuje u krvotok.
Dan br. 8: Razvoj fetusa se nastavlja i β-hCG nastavlja da se luči.
Dan br. 9: Nivo β-hCG je dovoljno visok u krvotoku majke i moguće je utvrditi trudnoću putem krvnog testa.
Preporuka je da se nakon transfera odmara dan ili dva, ali to nije neophodno. Takođe, nije dobro ni stalno ležati, mada su mišljenja i oko toga podijeljena. Svakako, potrebno je izbjegavati tešku fizičku aktivnost i podizati teške stvari. Jedite i pazite na sebe kao da ste trudnica. Hranite se zdravo, ali ne mijenjajte svoje navike previše. Izbjegavajte alkohol i cigarete.
Takođe, ovi dani mogu biti propraćeni simptomima koji se odnose na ranu trudnoću ali su slični i simptomima menstrualnog ciklusa što može biti pomalo frustrirajuće:
-
Lagana nadutost
-
Umor
-
Promjene raspoloženja
-
Bolne grudi
Tokom ovog izuzetno emotivnog perioda, koji je dodatno stresan jer na njega utiču i hormoni i želja za potomstvom, najbitnije je da se naoružate strpljenjem, ali i osigurate emocionalnu podršku, toplinu, zagrljaj i pažnju. Takođe, ne zaboravite bodriti i same sebe jer ste učinile veliku stvar bez obzira na ishod procedure vantjelesne oplodnje. Budite nježne i saosjećajne prema sebi, ako ni zbog čega drugog, onda zbog toga da svoje tijelo učinite mirnim i prijatnim mjestom u kome će da se razvije novi život.